logo-img

यार्सागुम्बाले बदलिएको दैनिकी पुरानै अवस्थामा, रोजगारीका लागि भारत जाने बढे
‘अहिले उत्पादन पनि छैन, मूल्य पनि राम्रो पाउँदैनौँ’

पछिल्ला केही वर्षयता हिमाली जिल्ला बझाङमा बहुमूल्य जडीबुटी यार्सागुम्बाको उत्पादनमा कमी आएको छ । केही वर्षअघि सिजनमा एक्लैले एक हजारसम्मको सङ्ख्यामा यार्सा सङ्कलन गर्न सकिने अवस्था भए पनि अहिले चार/पाँच सय पनि पाउन मुस्किल छ ।

‘सात वर्ष पहिला एक्लै यार्सा टिप्न जाँदा १ हजार ५ भन्दा बढी यार्सागुम्बा सङ्कलन गरेको थिए । त्यति बेला परिवारमा अरूले पनि यार्सा राम्रै सङ्कलन गरेको थिए,’ सुर्मा गाउँपालिका–३ का स्थानीय जमन बोहराले भने, ‘पछिल्ला दुई तीन वर्षयता यार्सा उत्पादनमा निकै कम छ । यार्सा पाउनै छोडिसक्यो । मेरो परिवारका सात जना यार्सा सङ्कलनका लागी यो पटक लेकतिर गएका थियौँ । सबैले सङ्कलन गरेको यार्सा ६ सय पनि पुगेन ।’

उत्पादन मात्रै नभएर त्यसको आकारमा समेत फरक पर्न थालेको स्थानीय बताउँछन् । केही वर्ष पहिले ठूलो आकारको यार्सा पाइने भए पनि अहिले स–सानो आकारको मात्रै पाउन थालिएको सुर्मा गाउँपालिका–३ का जौमती बोहराले बताइन् ।



‘अहिले मसिनो र सानो यार्सा मात्रै पाइन्छ । त्यसलाई तौलको आधारमा बिक्री गर्दा पनि कम तौल हुने र पिसको आधारमा बेच्दा पनि कम मूल्यमा जान्छ,’ उनले भनिन् । यार्सागुम्बाको मूल्य प्रतिपिस ३ सयदेखि १२ सयसम्म पाइने बोहराले बताइन् । 

यार्सागुम्बा सुर्मा,साइपाल,छबिसपाथिभेरा, मष्टा, तल्कोट गाउँपालिका र बुंगल नगरपालिकाका स्थानीयको आम्दानीको मुख्य स्रोत हो । अहिले भने उत्पादन घट्न थाल्नु र मूल्यवृद्धि नहुँदा स्थानीयहरूले मिहिनेतअनुसारको आम्दानी गर्न सकेका छैनन् । छबिसपाथिभेरा गाउँपालिका–७ बुडखोरीका दिनेश धामीले भने, ‘तीन महिना घामपानी, भोक निन्द्रा नभनेर हिमालमा नङ्ग्रा खियाउनुपर्छ । तर, मिहिनेतअनुसारको मूल्य छैन । केही वर्षअघि राम्रै यार्सा पाइने गर्थ्यो । मूल्य कम भए पनि मिहिनेत खेर जाँदैन थियो । अहिले उत्पादन पनि छैन, मूल्य पनि राम्रो पाउँदैनौँ ।’



तीन वर्षअघि प्रतिकिलो २१ लाखमा कारोबार भएको यार्सा अहिले मुस्किलले प्रतिकिलो १३ लाखसम्ममा बिक्री हुने गरेको धामीले बताए । 

घट्दो उत्पादन



जिल्ला वन कार्यालयको तथ्याङ्कअनुसार २०७० मा बझाङमा ३ सय किलोभन्दा बढी यार्सा सङ्कलन हुने गर्दथ्यो । जिल्लाका यार्सा पाइने चार पालिका साइपाल, सुर्मा, छबिसपाथिभेरा र बुंगल क्षेत्रका हिमाली वनबाट त्यतिबेला ३ सय ७२ किलो यार्सा सङ्कलन भएको थियो । त्यसपछि २०७१ सालमा ३ सय ३८ किलोमा झरेको पाइएको छ । त्यसैगरी २०७३ सालमा यार्सागुम्बा उत्पादनमा व्यापक गिरावट आएको देखिन्छ । 

२०७३ मा २ सय ३७ किलो यार्सागुम्बा सङ्कलन भएको डिभिजन वन कार्यालय बझाङको तथ्याङ्कले देखाएको छ । बझाङमा यार्सा सङ्कलन सुरु भयदेखि हालसम्मको उत्पादनको तुलना गर्ने हो भने, सबैभन्दा कम यार्सा सङ्कलन २०७८ सालमा देखिन्छ । २०७८ सालमा १४८ किलो ३७ ग्राम सङ्कलन भएको छ । यो वर्ष अघिल्लो वर्षको भन्दा अझ कम सङ्कलन भएको वन कार्यालयको अनुमान छ । 

जीवनशैली पुरानै लयमा फर्कने चिन्ता

यार्सागुम्बा उत्पादन र मूल्यमा एकैसाथ गिरावट आएपछि यार्सा टिपेरै आफ्नो जीवनशैली बदलेका हिमाली गाउँका बासिन्दा फेरिएको जीवनशैली पुरानै अवस्थामा फर्किने हो कि भन्ने चिन्तामा छन् । विशेषगरी यार्सागुम्बा नै आम्दानीको मुख्य स्रोतको रूपमा रहेको साइपाल र सुर्मा गाउँपालिकाका स्थानीयहरूलाई समस्याको रूपमा देखिएको छ ।

यार्साको उत्पादनसँगै प्रत्येक वर्ष घटिरहेको मूल्यका कारण पनि यार्सागुम्बाले परिचित हिमाली गाउँपालिकाका बासिन्दाको जीवनशैलीमा व्यापक फेरबदल आएको छ । पछिल्लो ९ वर्षसम्म मजदुरीका लागि भारत जान छाडेका साइपाल, सुर्मा, दौलिचौर, दहवगर, दाँतोला, बुडखोरीलगायतका गाउँका अधिकांश बासिन्दा फेरि मजदुरीका लागि भारत पस्न थालेका छन् । कोही खेतीपाती र पशुपालन तिर लागेका छन्, भने कोही पुरानै सीपलाई गुजराको माध्यम बनाउन थालेका छन् ।

‘पहिला वर्षमा ४/५ लाख यार्साबाट कमाई हुन्थ्यो । १० जनाको परिवारलाई वर्षभरि पुग्थ्यो,’ बुंगल नगरपालिका–१ दहबगरका बीर्ख बोहराले भने, ‘यार्साको उत्पादन घटेसँगै मजदुरी गर्ने पुरानै पेसामा फर्किन थालेका छन् । पहिला जस्तो यार्सा अहिले पाइँदैन । पाएको यार्सागुम्बाले मिहिनेतअनुसारको मूल्य पाउँदैन । फाइदा नहुने ठाउँमा लगानी गरेर के फाइदा?’

यार्साको कमाइबाटै गाडिएका ‘अभागी पिल्लर’

यार्सा टोलका नामले परिचित चैनपुरको प्रशासन रोड र भित्र गल्लीका अधिकारिक घरहरूमा ठडिएका पील्लरहरूले अहिलेसम्म मूर्तरूप पाएका छैनन् । ५ वर्षअघि पहिलो तला राखेर दोस्रो तलाको लागि पिल्लर राखिएका र घरको जगमा गाडिएका पिल्लरले अहिलेसम्म घरको स्वरूप पाउन सकेका छैनन् ।  

विशेषगरी सुर्माटोलमा बनेका अधिकांश घरहरूमा यार्सागुम्बाको देन रहेको छ । यार्सागुम्बाको आम्दानीबाट नै यहाँ (सुर्माटोल) प्रायः सुर्मा गाउँपालिकाका स्थानीयको बाक्लो बस्ती छ । तर, यार्सागुम्बा उत्पादनमा र मूल्यमा आएको भारी गिरावटका कारण वर्षौँ पहिले ठडिएका पिल्लरहरूमा अहिलेसम्म स्थानीयहरूले वाल लगाउन नसक्ने अवस्था आएको हाल चैनपुरमा बस्दै आएको सुर्मा गाउँपालिकाका स्थानीय कलक बोहराले बताए ।

अचानक आकासिएको सदरमुकाम चैनपुरको जग्गाको मूल्यमा पनि पछिल्लो दुई वर्षयता स्थिरजस्तै छ । जथाभाबी सङ्कलन गर्नु, जंगल खन्नु, जंगलमा आगो लगाउनु जस्ता मानव सिर्जित कारणले यार्सागुम्बाको उत्पादन घटेको हुनसक्ने डिभिजन बन कार्यालयका कार्यालय प्रमुख कर्णबहादुर खातीले बताए ।

यार्सा उत्पादन हुने स्थानमा हजारौँ मानिसको आवतजावत, प्लास्टिक र सिसाजन्य फोहोर, जुत्ता चप्पल काम नलाग्ने कपडाहरू जथाभाबी फाल्ने गर्दा प्रदूषण बढ्दै गएकाले पनि यार्साको उत्पादन घटेको उनको तर्क छ । यसबाहेक हिमपात कम हुने र जलवायु परिवर्तनको असर पनि यार्सा उत्पादनमा असर परेको खातीले बताए ।  

  • प्रकाशित मिति : असार ८, २०७९ बुधबार

फरकधारमा प्रकाशित कुनै समाचारमा तपाईंको गुनासो भए हामीलाई farakdhar@gmail.com मा इमेल गर्न सक्नुहुनेछ । यही इमेलमा तपाईंले आफ्नो विचार वा विश्लेषण, सल्लाह र सुझाव पनि पठाउन सक्नुहुनेछ । हामीसँग तपाईं फेसबुक, ट्विटर, इन्स्टाग्राम, युट्युबमा पनि जोडिन सक्नुहुन्छ ।



यस विषयसँग सम्बन्धित समाचार

यो सामग्री सेयर गर्नुहोस्

यो सामग्री सेयर गर्नुहोस्

यो पनि नछुटाउनुहोस्
मल्टिमिडिया